Het taboe op antropofagie in laatmiddeleeuwse mirakelverhalen in de Lage Landen
DOI:
https://doi.org/10.65245/y8bq7k56Samenvatting
Taboes zijn er om de wereld te ordenen: het verbieden van bepaalde handelingen en gebruiken schept zekerheid, terwijl het doorbreken van deze verboden steevast gepaard gaat met angsten en spanningen. Hoe kan het dan dat in laatmiddeleeuws Europa het taboe op kannibalisme tijdens één van de belangrijkste christelijke rituelen, de eucharistie, werd doorbroken? In dit artikel wordt aan de hand van mirakelverhalen en antropologische theorieën op deze vraag een antwoord geformuleerd, om zo een beter beeld te krijgen van het taboe van taboes.
