Koeien ontmoeten

De kunst van het kijken naar koeien

Samenvatting

Paulus Potter was een veeschilder. Een beroep dat nog niet bestond voor hij het werd. Als zoon van een schilder bekwaamde hij zich al op jonge leeftijd in het vastleggen van voornamelijk koeien, soms een paard of een schaap. Hij schilderde daar ook wel eens een mens bij, maar die kregen bij hem eigenlijk nooit een boeiend gezicht. De dieren lijken ons daarentegen recht aan te kijken. Volgens de overlevering klaagde de vrouw van Potter dat hij zoveel weg was. Hij wandelde dan vanuit hun huis in het centrum van Den Haag het platteland op, naar zijn geliefde koeien. Hier bracht hij uren door met schetsen, om deze later in zijn atelier uit te werken. Zijn verreweg grootste schilderij is De jonge stier, 1647, nu in het Mauritshuis. Het is een levensgrote afbeelding van een staande jonge stier met daarnaast een liggende koe, wat schapen, en een boer. Er hangt een leeuwerik in de lucht, vliegen cirkelen om een koeienvlaai. Een raadselachtig werk – het is onduidelijk of het een opdracht was en wie had betaald voor het afbeelden van een dier op een formaat dat was voorbehouden aan belangrijke historische figuren.